Opening zondag 16 juli 2017
Ahmad Kliege ( spreek uit Kliedzj) kwam nog niet zo lang geleden uit Syrie. En op zijn reis, zijn vlucht, kwam hij zo veel mensen tegen, de een sneller, de ander langzamer, allemaal onderweg. Weg van oorlog, soms van buiten en soms binnen gewond. Met veel of te weinig bagage, met kinderen, soms alleen, soms met hele families.
Al die mensen probeerde hij vast te leggen, in snelle schetsen, kleurrijk en emotievol.
In een galerie in Libanon heeft Ahmad zijn grote schilderijen achtergelaten. Ze zijn daar veilig. Hier in verschillende AZC's in Nederland is hij opnieuw begonnen met schilderen. Hij schilderde eerst alleen op klein formaat, doekjes van 20 bij 30, of 30 bij 30, want veel ruimte heb je niet in een AZC. Met deze tentoonstelling laat hij alweer wat grotere werken zien.
Er is één schilderij van een verwoest Homs, een prachtige, bijna abstracte grijze massa met hier en daar een minuscuul kleurtje. Als van een gordijn, een kledingstuk? Maar op de meeste schilderijen staan mensen, ook tegen een onbestemde, grijzige achtergrond. Immers, de omgeving ís voor hen ook ongewis. De mensen zelf zijn kleurrijk weergegeven, krachtig en zeer expressief. Misschien weerspiegelt die kleurenrijkdom wel de menselijke veerkracht.
